محاسبه شاخص های حیاتی قلبی- عروقی افراد ایرانی با استفاده از معادلات مرجع

مقدمه: افراد طبیعی اشخاصی هستند که هیچ­گونه علایم بیماری قلبی- عروقی ندارند. این افراد معمولاً دارای مقادیر طبیعی هر کدام از شاخص­های حیاتی قلبی، ریوی می­باشند که تحت تأثیر متغیرهایی مانند سن، جنس، قد و ژنتیک قرار می­گیرند. هدف از این تحقیق تعیین اندازه­های فیزیولوژیک شاخص­های قلبی- عروقی در جمعیت طبیعی ایران و به­دست آوردن معادلات مرجع برای این گروه بود. مواد و روش­ها: افراد نمونه از شهرهای مختلف انتخاب شده و پس از اطمینان از سلامت آن­ها در آزمایشگاه شاخص­های حیاتی- قلبی شامل، ضربان قلب، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و فشار نبض با شیوه­های استاندارد و رعایت اخلاق پزشکی در جنس­های زن و مرد به­طور جداگانه اندازه­گیری شد. شرایط آزمایشگاه برای همه افراد یکسان و در حالت نشسته و پس از استراحت بوده است. نتایج: نتایج حاصل از این اندازه­گیری­ها در گروه­های سنی مختلف و به تفکیک زن و مرد تعیین شد. پس از تعیین میانگین برای گروه­های سنی و با استفاده از روش رگرسیون، معادلات مرجع برای هر کدام از شاخص­های حیاتی مورد نظر به­شرح زیر به­دست آمد: (قد) 132/0 - (سن) 086/0 - 791/101 = ضربان قلب (وزن) 15/0 + (جنس) 653/2 + (سن) 129/0 + 068/59 = فشار دیاستولی (وزن) 163/0 + (جنس) 293/4 + (قد) 64/0 + (سن) 454/0 + 078/82 = فشار سیستولی (جنس) 451/1 + (قد) 097/0 + (سن) 235/0 + 712/18 = فشار نبض نتیجه­گیری: با توجه به معادلات مرجع به­دست آمده برای جمعیت سالم ایران، می­توان با در دست داشتن خصوصیات فرد مانند قد، وزن و سن، هر کدام از شاخص­های حیاتی- قلبی را برای وی محاسبه و پیش­بینی نمود. به­عبارت دیگر میزان متوسط استانداردی را که برای فرد قابل تصور است به­دست می­دهد، لذا این مقادیر مبنای مقایسه­ای برای طبیعی یا غیرطبیعی بودن شاخص­های اندازه­گیری شده در فرد است.